Giuseppe Penone_Biennale 2021

14 x hoogtepunten van de Architectuur Biënnale 2021 in Venetië

‘How will we live together?’ is de vraag die ten grondslag ligt aan de de 17e editie van de Architectuur Biënnale in Venetië. Een veelomvattende vraag die 112 deelnemers uit 46 landen aan het werk heeft gezet om innovatieve ideeën te ontwikkelen en wedervragen te stellen. Hoe leven wij met elkaar in de toekomst? Wie zijn ‘wij’ eigenlijk? Hoe houden we tradities in stand, terwijl we de vooruitgang omarmen? Wat is de functie van een huis en met wat voor materialen gaan we bouwen? Hoe gaan we om met krimpende steden en met onze natuur?

Urgente vragen, waar de projecten die te zien zijn natuurlijk ook niet altijd een antwoord op hebben. De Biennale presenteert projecten die inspireren, je nieuwsgierigheid wekken en stof tot nadenken bieden, waarbij je de volgende 14 projecten zeker niet mag missen tijdens je bezoek. Blijf je dit jaar thuis? Daar heeft de organisatie uiteraard op ingespeeld, want veel projecten zijn ook online te bekijken. Meer informatie daarover vind je onderaan dit artikel.

#1 Sense of space

Wat een binnenkomer, deze 3D geprinte structuur die wordt belicht door visuele effecten. De installatie vertegenwoordigt de symbiotische relatie tussen architectuur, neurowetenschap, beeldende kunsten en machine learning. Op basis van data, verkregen door MRI scans, ervaren we hier op een kunstmatige en fenomenale wijze hoe ons netwerk van zenuwcellen zou kunnen werken.

Sense of space_Biennale 2021
Sense of Space – Refik Anadol Studio en Gökhan S. Hotamisligil, Arsenale
#2 Beehive Architecture

De kracht van de natuur staat centraal in de installatie ‘Beehive Architecture’. Want wist je dat honingbijen echte ingenieurs zijn? Ze zijn in staat om lichtgewicht en architectonische structuren te ontwerpen en te analyseren. Hoe dat tot stand komt en tot welke, zowel functionele als esthetische resultaten, dat leidt, is te zien in de installatie van Studio Libertiny.


#3 Refuge for Resurgence

Stel je een tafel voor waar, na het vergaan van de wereld, de overgebleven soorten, zoals mensen, dieren, planten maar ook mossen, bij elkaar komen om een nieuwe wereld te creëren. Een tafel waar angst wordt gedeeld voor wat de toekomst brengt, maar ook hoop is op een nieuwe wereld. Een nieuwe wereld die wordt voortgebouwd op de resten van hetgeen niet meer bestaat. Ontwerpbureau Superflux heeft de tafel alvast gedekt…

Refuge for Resurgence
Refuge for Resurgence – Superflux, Arsenale
#4 Ego to Eco: Learning from Nature

Hoe ontwerpen we gemeenschappen die gebaseerd zijn op de beginselen van de natuur? En hoe slaan we een brug tussen de gebouwde en de natuurlijke omgeving? Deze vragen staat centraal in de Deense installatie ‘Ego to Eco’, waar de toepassing van natuurlijke beginselen binnen de ontwerppraktijk alvast wordt aangedragen als bruggenbouwer. Mooi detail: de 1200 boompjes die onderdeel zijn van de installatie, worden na de Biennale gepland in Denemarken.

Ego to Eco
Ego to Eco – EFFEKT, Arsenale
#5 City to Dust

Venetië en het massatoerisme. Er wordt veel over geschreven en veel over gediscussieerd. De aantrekkingskracht van de stad is tevens haar grootste bedreiging. Deze tweestrijd kan niet treffender worden weergegeven dan het project ‘City to Dust’ van Studio L A doet. Hier loop je letterlijk over een kaart van Venetië, vervaardigd door terrazzomakers uit de stad. Een kaart van fragiel terrazzo, die met elke stap steeds meer scheuren gaat vertonen.

City to Dust
City to Dust – Studio L A, Arsenale
#6 Wetland

Bij binnenkomst in het paviljoen van de Verenigde Arabische Emiraten wordt het oog direct getrokken door een helderblauwe foto van een zoutvlakte, de zogenoemde ‘sabkha’. Deze vlakte is het uitgangspunt voor een onderzoek naar duurzame bouwmaterialen dat het Portland cement, een grote CO2-uitstoter, zou kunnen vervangen. Het project laat zien dat resterende hoeveelheden zout na ontzilting kunnen worden hergebruikt als bouwmateriaal.

Wetland_Biennale 2021
Wetland – Wael Al Awar en Kenichi Teramoto, Arsenale
#7 Testimonial spaces en How will we live together, Chileans and Mapuche?

Chili presenteert op de Biennale een tweetal noemenswaardige projecten. In het Chileense paviljoen is ‘Testimonial Spaces’ te zien, een verzameling van 500 schilderijen. De schilderijen zijn gebaseerd op getuigenissen van inwoners van José María Caro, een nederzetting in Santiago die deel uitmaakt van een gepland sociaal integratieproces. Buiten het paviljoen staat het tweede project ‘How will we live together, Chileans and Mapuche?’, een imposant houten bouwwerk dat een oplossing wil aandragen voor het conflict tussen de inheemse Mapuche en de Chileense gemeenschap.

Elementor
How will we live together, Chileans and Mapuche? – Elemental, Arsenale
#8 The Listener

Op precies het juiste moment tijdens je bezoek aan het Arsenale verschijnt ‘The Listener’, een beeldhouwwerk van Giuseppe Penone. Met het hoofd vol van indrukken en informatie, is dit het perfecte moment voor reflectie. De boom van brons, waarvan de takken een zware steen dragen, nodigt uit tot luisteren. Hoe kunnen we meer ruimte in ons leven creëren om te luisteren, naar de natuurlijke omgeving, naar elkaar, maar ook naar onszelf? ‘The Listener’ is onderdeel van ‘Idee di Pietra-Olmo’, een reeks kunstwerken van Penone waarin de boom en de steen altijd centraal staan.

Giuseppe Penone_Biennale 2021
The Listener – Giuseppe Penone, Arsenale
#9 Mahalla

Voor het allereerst aanwezig op de Venetiaanse Biennale is Oezbekistan, en dit paviljoen is zeker een bezoek waard. ‘Mahalla’ is het Oezbekistaanse woord voor een buurt of lokale gemeenschap. Een gemeenschap die wordt gevormd door tradities en rituelen, en waar een binnenplaats het centrale deel vormt van een huis. Het paviljoen op de Biennale laat met gele stalen buizen de contouren van een kenmerkend huis met binnenplaats zien. Vergezeld van foto’s en geluid is dit een fascinerende kennismaking met de Mahalla.

Mahalla_Biennale 2021
Mahalla – Carlos Casas en Bas Princen, Arsenale
#10 Uncertainty

Het Spaanse paviljoen, te zien in de Giardini, stelt dit jaar zekerheden op de proef. Het project laat zien dat onzekerheid zal leiden tot het vervagen van de grenzen en principes die de mens zichzelf heeft gesteld. Onzekerheid opent daarmee de deur naar nieuwe samenwerkingen en concepten die nodig zijn om de toekomst in te gaan. Spanje laat met ‘Uncertainty’ de bezoeker onderdompelen in een heterogene wolk van vellen papier. De vellen papier staan symbool voor individuen die, hoewel ieder vel uniek, met elkaar in een herkenbare vorm samenleven.

Uncertainty_Biennale 2021
Uncertainty – Domingo J. González, Sofía Piñero, Andrzej Gwizdala en Fernando Herrera, Giardini
#11 American Framing

Hout is het thema van het Amerikaanse paviljoen, dat dit jaar als één van de toppers wordt bestempeld. Het materiaal dat lange tijd over het hoofd werd gezien als bijdrage aan de Amerikaanse architectuur, wordt hier gepresenteerd als startpunt voor toekomstig design. En hoe! Het paviljoen heeft een heuse houten constructie aangebouwd waar je in kunt, en op een, uiteraard houten, stoel kunt genieten van het uitzicht. In het paviljoen zelf is een mooie fototentoonstelling te zien van de houtindustrie in de Verenigde Staten.

American Framing_Biennale 2021
American Framing – Paul Andersen en Paul Preissner, Giardini
#12 Who is we?

Het Nederlandse paviljoen stelt met ‘Who is we?’ een wedervraag aan het overkoepelende thema ‘How Will we live together?’. De presentatie roept op tot een allesomvattende inclusieve benadering van het concept ‘wij’. Dit wordt onder andere zichtbaar gemaakt door ‘Space of Other’, semi transparante gekleurde doeken die contrasteren met de witte ruimte van het paviljoen, en waarbinnen video performances te zien zijn. Ook onderdeel van de Nederlandse presentatie is het project ‘Multispecies Urbanism’ dat onderzoekt hoe het ecosysteem op gelijkwaardige wijze in de ontwikkeling van stedelijk landschap meegenomen kan worden. Wil je meer weten over ‘Who is We?’ In deze post lees je over de projecten die te zien zijn in het Rietveld paviljoen.

Space of other_Biennale 2021
Space of Other – Afaina de Jong, Giardini
#13 The Garden of Privatised Delights

Hoewel de pub onmiskenbaar deel uitmaakt van de Britse cultuur, is de eeuwenoude plek om je biertje te drinken en de dag door te nemen op zijn retour. Hoe kan de pub gered worden, en een nieuwe sociale functie gaan vervullen? Het is één van de vragen die wordt gesteld in het paviljoen van Groot-Brittannië, dat draait om het gebruik van publiek en private ruimte. Met als hoogtepunt een tuin, geïnspireerd op ‘De tuin der lusten’ van Jheronimus Bosch, die oproept tot het opstellen van geprivatiseerde parken om meer publieke buitenruimte te creëren.

Garden of Privatised Delights_Biennale 2021
The Garden of Privatised Delights – Manijeh Verghese en Madeleine Kessler, Giardini
#14 Con-nect-ed-ness

Vergeet niet je bezoek aan de Biennale af te sluiten met een kopje thee bij het Deense paviljoen. De thee wordt getrokken van kruiden die in het paviljoen worden gekweekt en bewaterd door opgevangen regenwater. De thee staat symbool als verbinding voor hetgeen te vinden is in het paviljoen: water, planten en de ontmoeting tussen mensen. Het opgevangen regenwater wordt door een ingenieus systeem gezuiverd en stroomt als een rode draad door het hele paviljoen.

Meer weten over La Biennale?
Een overzicht van alle projecten vind je op de website van de Biennale. Van veel projecten is er dit jaar, vanwege de covid reisrestricties, online materiaal beschikbaar. De Biennale is nog te bezoeken tot en met 21 november 2021. Meer informatie over tickets en prijzen vind je via www.labiennale.org.

2 Comments

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.